در بدو ورود به کانادا یا آمریکا با تعداد زیادی از هموطنان مواجه می‌شوید که سعی در فروش بیمه عمر به شما دارند یا به شما پیشنهاد چنین شغلی می‌کنند.

خلاصه: در بدو ورود به کشور جدید، تصمیمات پرهزینه و بلندمدت نگیرید

آیا بیمه عمر بد است؟

در اینجا نمی‌خواهم در مورد خوب یا بد بودن بیمه عمر صحبت کنم. اکثر بیمه‌های عمری که به شما پیشنهاد می‌شوند در دسته permanent life insurance طبقه‌بندی می‌شوند که برای اکثر افراد مناسب نیستند. شما می‌توانید با جستجو در مورد permanent life insurance و term life insurance در مورد آنها بدانید. افراد زیادی در این مورد صحبت کرده اند. به عنوان مثال:

این نوع بیمه‌ها حق بیمه بالایی دارند. مخصوصا برای تازه‌واردین که درآمد بالایی ندارند فقط یک هزینه اضافی هستند. این بیمه‎‌ها کارمزد بسیار خوبی به فروشنده می‌دهند (معمولاً حدود یک سال از حق بیمه) چون برای شرکت صادرکننده بسیار سودآور هستند.

سناریوهای ترسناک

دوستانی که مشاور بیمه هستند معمولا سمینارهای رایگانی با عنوان “اطلاعات مالی کانادا” دارند. اکثر (به تجربه من “همه”) این سمینارها برای فروش بیمه عمر یا دیگر خدمات مالی پرهزینه طراحی شده‌اند (مثلاً ایجاد حساب سرمایه‌گذاری در فلان موسسه مالی با فاندهای پرهزینه). معمولاً با سناریوهای ترسناک (و معمولا مخلوطی از واقعیات و تخیلات) شروع می‌شوند. سپس بیمه عمر به عنوان راه چاره همه این مشکلات معرفی می‌شود.

در سمیناری در مورد بیماریهای قلبی در کانادا شرکت کردم. ابتدا یک سری آمار و ارقام در مورد بیماریهای قلبی مطرح شد که البته درست هستند. در آمریکا و کانادا بیماریهای قلبی عوامل مرگ مهمی هستند (این بخش درست ماجرا). در دوسوم باقیمانده سمینار در مورد بیمه عمر بحث شد که چاره کار شماست.

بعضی موارد این ترساندن‌ها به تخیلات هم می‌رسند. مثلا در همین سمینار بالا عنوان شد که وقتی شخصی فوت می‌کند، پلیس به در خانه میاید و می‌پرسد که آیا ایشان بیمه عمر داشته اند؟ اگر نداشته‌اند شروع به تخیله خانه می‌کنند (جدی می‌گویم چنین داستانی مطرح شد) که تخیلی بیش نیست. اینها برای ترساندن افراد تازه‌وارد طراحی شده‌اند.

سمینار دیگر در مورد چالشهای خانم‌ها در کانادا بود. سمینار با این واقعیات شروع شد که خانم‌ها معمولاً درآمد کمتر و هزینه‌های بیشتری دارند. باز هم وقتی شرکت‌کنندگان خوب ترسیدند، اعلام می‌شود که “خانم‌ها هم می‌توانند بیمه عمر بخرند و استقلال مالی داشته باشند.”

در سمینار دیگری در مورد افرادی که برای خود کار می‌کنند (نمی‌دانم ترجمه self-employed چه می‌شود) و شرکتهای خصوصی شرکت کردم. تبلیغ سمینار به این صورت بود که شما می‌توانید درآمد بدون مالیات از شرکت خود داشته باشید. روش این است که هر سال از درآمد شرکت تا سقف 50 هزار دلار برای خود بیمه عمر بخرید و سپس از سرمایه داخل بیمه عمر به خود همان مقدار وام بدهید (که مالیات ندارد) و وام را خرج زندگی کنید. وقتی که دارفانی را وداع کردید، بیمه عمر این وام را پرداخت می‌کند و شما درآمد بدون مالیات داشته اید. این تاکتیکی است که افراد ثروتمند استفاده می‌کنند. مثلا بجای فروش سهام خود و پرداخت مالیات، با استناد به آنها وام میگیرند که مالیات ندارد. اما این روش برای همه مفید نیست. بسیار تبلیغ شد که این بهترین روش است و شرکت بیمه دارد سرش کلاه می‌رود چون شما پول مجانی می‌گیرید. خوب، شرکت بیمه چرا باید چنین کاری کند؟ در مورد حق بیمه بالا، سود و هزینه‌های جانبی این وام (و بقیه درآمدهای شرکت بیمه) صحبت نشد و اینکه اگر شرکت شما دچار مشکل شد و یکسال درآمد کافی نداشتید و نتوانستید حق بیمه را پرداخت کنید، پدرتان درخواهد آمد.

مثالهای بیشتری هم بودند که فقط اشاره می‌کنم:

  • “اینده مالی فرزندان.” بیمه عمر بخرید تا فرزندانتان تامین باشند.
  • “بیمه مخصوص بیماریهای حاد.”
  • “اشتباهات مالی مهاجرین ایرانی” (درست حدس زدید که یکی از اشتباهات نخریدن بیمه عمر است).

آیا با این افراد بحث کنیم؟

در این موارد با مشاورین بحث نکنید. سعی نکنید تا ایشان و بقیه افراد سمینار را قانع کنید که این بیمه عمر برای اکثر افراد مناسب نیست. افرادی با فن بیان بسیار بهتر از من و شما برای همه این سناریوها جوابهایی طراحی کرده‌اند. مثلا اگر بگویید این بد است، شما را متهم می‌کنند که بیمه عمر مهم است (که البته هست ولی نه لزوماً این نوع بیمه عمر) و اینکه “شما چرا به فکر فرزندانتان نیستید؟”. درگیر مغالطه Motte-and-bailey یا تپه و حیاط می‌شوید.

دعوت به همکاری

ممکن است دعوت به همکاری برای فروش چنین سرویسهایی شوید. مشکل این است که شما اول منبع درآمد و بعد کارمند هستید:

  1. شما باید در دوره‌هایی با پرداخت هزینه شرکت کنید تا لایسنس بگیرید. این خود یک درآمد برای شرکت و این افراد است (کلاس این دوره‌ها را هم برگزار می‌کنند). امتحان این دوره‌ها به زبان انگلیسی هستند و اکثر افراد بعد از گذراندن دوره به فارسی، متاسفانه در امتحان موفق نمی‌شوند.
  2. به عنوان کارمند شرکت باز همین بیمه ها را برای خود خریداری می‌کنید.
  3. باید این بیمه ها را به دوست و آشنا بفروشید و از آبرویتان مایه بگذارید.
  4. دوست و آشنا را به همکاری و فروش همین بیمه‌ها دعوت کنید.

آیا این فقط مخصوص ایرانیان است؟

نه. این دام برای همه تازه‌واردین وجود دارد. با جستجو درمی‌یابید که مشابه همین تاکتیک‌ها در گروههای مهاجرین کشورهای دیگر هم وجود دارند.

پس سمینار نرویم؟

اتفاقا برعکس، حتما شرکت کنید. اطلاعات مالی ابتدای سمینار و بخش واقعیات را یاد بگیرید. سپس با جستجوی بیشتر تصمیم بگیرید کدام روش سرمایه‌گذاری و کدام نوع بیمه برای شما بهتر است. هیچ لزومی ندارد در بدو ورود به کشور جدید بیمه عمر بلند مدت داشته باشید یا خانه خریداری کنید. اگر نگران بیمه عمر هستید term جوابگوی نیاز شما در چند سال اول خواهد بود.

این منابع برای من در ابتدای مسیر بسیار مفید بودند: